Ey gökler, yukarıdan doğruluk damlatın,
Ey bulutlar, doğruluk yağdırın.
Toprak yarılsın, kurtuluş meyvesi versin,
Onunla birlikte doğruluk yetiştirsin.
Bunları yaratan RAB benim.”
Kendine biçim verenle çekişenin vay haline!
Kil, topraktan yapılmış çömlek parçası,
Kendisine biçim verene, “Ne yapıyorsun?
Yarattığın nesnenin tutacağı yok” diyebilir mi?
Babasına, “Dünyaya ne getirdin?”
Ya da annesine, “Ne biçim şey doğurdun?”
Diyenin vay haline!
İsrail’in Kutsalı,
Ona biçim veren RAB diyor ki,
“Çocuklarımın geleceği hakkında beni sorgulayabilir,
Ellerimin yapıtları hakkında bana buyruk verebilir misiniz?
Dünyayı ben yaptım,
Üzerindeki insanı ben yarattım.
Benim ellerim gerdi gökleri,
Bütün gök cisimleri benim buyruğumda.
Koreş’i doğrulukla harekete geçirecek,
Yollarını düzleyeceğim.
Kentimi o onaracak,
Sürgünlerimi ücret ya da ödül almadan o özgür kılacak.”
Böyle diyor Her Şeye Egemen RAB.
RAB diyor ki,
“Mısır’ın ürettikleri,
Kûş’un ticaret gelirleri
Ve uzun boylu Sevalılar size gelecek, sizin olacak.
Zincire vurulmuş olarak ardınızsıra yürüyecekler.
Önünüzde yere kapanıp yalvaracaklar:
‘Tanrı yalnız sizinledir,
Başkası, başka Tanrı yok.’ ”
Gerçekten sen kendini gizleyen bir Tanrı’sın,
Ey İsrail’in Tanrısı, ey Kurtarıcı!
Put yapanların hepsi utandırılacak, rezil olacak.
Utanç içinde uzaklaşacaklar.
Ama İsrail RAB tarafından kurtarılacak,
Sonsuza dek sürecek kurtuluşu.
Çağlar boyunca utandırılmayacak,
Asla rezil olmayacak.
Çünkü gökleri yaratan RAB,
Dünyayı yaratıp biçimlendiren, pekiştiren,
Üzerinde yaşanmasın diye değil, yaşansın diye
Biçimlendiren RAB –Tanrı O’dur– şöyle diyor:
“RAB benim, başkası yok.