Davut İsrail’in bütün önderlerini, kâhinleri, Levililer’i bir araya topladı. Otuz ve daha yukarı yaştaki Levililer sayıldı. Toplamı otuz sekiz bin erkekti. Bunlardan yirmi dört bini RAB’bin Tapınağı’nın işlerini gözetecek, altı bini memur ve yargıç olacaktı; dört bini kapı nöbetçisi olacak, dört bini de Davut’un RAB’bi övmek için sağladığı çalgıları çalacaktı.
Davut Levililer’i Levi’nin oğullarına göre bölümlere ayırdı: Gerşon, Kehat, Merari.
Gerşonlular: Ladan, Şimi.
Ladan’ın oğulları: İlk oğlu Yehiel, Zetam, Yoel. Toplam üç kişiydi.
Bunlar Ladan boyunun boy başlarıydı. Şimi’nin oğulları: Şelomit, Haziel, Haran. Toplam üç kişiydi.
Şimi’nin öbür oğulları: Yahat, Ziza, Yeuş, Beria. Bu dördü Şimi’nin oğullarıydı. Yahat ilk, Ziza ikinci oğuldu. Ancak Yeuş’la Beria’nın çok sayıda oğulları olmadığı için bir boy sayıldılar.
Kehat’ın oğulları: Amram, Yishar, Hevron, Uzziel. Toplam dört kişi.
Amram’ın oğulları: Harun, Musa.
Harun’la oğulları en kutsal eşyaları korumak, RAB’bin önünde buhur yakmak, O’na hizmet etmek ve sonsuza dek O’nun adına halkı kutsamak için atandılar. Tanrı adamı Musa’nın oğulları da Levi oymağından sayıldı.
Musa’nın oğulları: Gerşom, Eliezer.
Gerşom’un oğulları: Önder Şevuel.
Eliezer’in oğlu: Önder Rehavya. Eliezer’in başka oğlu yoktu. Rehavya’nınsa birçok oğlu vardı.
Yishar’ın oğulları: Önder Şelomit.
Hevron’un oğulları: İlk oğlu Yeriya, ikincisi Amarya, üçüncüsü Yahaziel, dördüncüsü Yekamam.
Uzziel’in oğulları: İlk oğlu Mika, ikincisi Yişşiya.
Merari’nin oğulları: Mahli, Muşi.
Mahli’nin oğulları: Elazar, Kiş.
Elazar oğul sahibi olmadan öldü. Ama kızları vardı. Amcaları Kiş’in oğulları onlarla evlendi.
Muşi’nin oğulları: Mahli, Eder, Yeremot. Toplam üç kişi.
Boylarına göre Levioğulları bunlardı. Boy başlarının her biri kendi adıyla sayıldı. Yirmi ve daha yukarı yaştaki Levililer, RAB’bin Tapınağı’nın işlerinde görev aldılar. Çünkü Davut, “İsrail’in Tanrısı RAB halkını rahata kavuşturdu” demişti, “Yeruşalim’i de sonsuza dek kendine konut seçti. Onun için Levililer’in RAB’bin Çadırı’nı ve tapınma hizmetinde kullanılan eşyaları taşımalarına artık gerek yok.” Davut’un son buyruğu uyarınca, yirmi ve daha yukarı yaştaki Levililer sayıldı.
Levililer’in görevi RAB’bin Tapınağı’nın hizmetinde Harunoğulları’na yardım etmekti: Avlulardan, odalardan, kutsal eşyaların arınmasından ve Tanrı’nın Tapınağı’ndaki öbür hizmetlerden sorumluydular. Adak ekmeklerinden, tahıl sunusu için kullanılan ince undan, mayasız ince ekmekten, sacda pişirilen yiyeceklerden ve zeytinyağıyla karıştırılan sunulardan, her tür hacim ve uzunluk ölçülerinden onlar sorumluydu. RAB’be şükretmek, övgüler sunmak üzere her sabah ve akşam tapınakta hazır bulunacaklardı. Şabat Günü, Yeni Ay Töreni ve öbür bayramlarda RAB’be yakmalık sunular sunulduğunda da hazır bulunacaklardı. RAB’bin önünde, kendileri için belirlenen ilkeler uyarınca uygun sayıda sürekli hizmet edeceklerdi.
Böylece Levililer Buluşma Çadırı’na ve kutsal yere bakma, RAB’bin Tapınağı’nın hizmetinde kardeşleri Harunoğulları’na yardım etme görevini üstlendiler.