Kızın Arkadaşları
Nereye gitti sevgilin,
Ey güzeller güzeli,
Ne yana yöneldi?
Biz de onu arayalım seninle birlikte!
Bahçesine indi sevgilim,
Güzel kokulu tarhlara,
Bahçede gezinmek, zambak toplamak için.
Erkek
Ben sevgilime aitim, sevgilim de bana,
Gezinip duruyor zambaklar arasında.
Sevgilim, Tirsa kadar güzelsin,
Yeruşalim kadar şirin,
Sancak açmış bir ordu kadar görkemli.
Çevir gözlerini benden,
Çünkü şaşırtıyorlar beni.
Gilat Dağı’nın yamaçlarından inen
Keçi sürüsünü andırıyor siyah saçların.
Yeni yıkanmış, sudan çıkmış dişi koyun sürüsü gibi dişlerin,
Hepsinin ikizi var;
Yavrusunu yitiren yok aralarında.
Peçenin ardındaki yanakların
Nar parçası sanki.
Altmış kraliçe,
Seksen cariye,
Sayısız bakire kız olabilir;
Kızın Arkadaşları
Ama bir tanedir benim eşsiz güvercinim,
Biricik kızıdır annesinin,
Gözbebeği kendisini doğuranın.
Kızlar sevgilimi görünce, “Ne mutlu ona!” dediler.
Kraliçeler, cariyeler onu övdüler.
Kız
Kimdir bu kadın?
Şafak gibi beliren,
Ay kadar güzel,
Güneş kadar parlak,
Sancak açmış bir ordu kadar görkemli.
Ceviz bahçesine indim,
Yeşermiş vadiyi göreyim diye;
Asma tomurcuk verdi mi,
Narlar çiçek açtı mı bakayım diye.
Kızın Arkadaşları
Nasıl oldu farkına varmadan,
Tutkum bindirdi beni soylu halkımın savaş arabalarına.
Erkek
Dön, geri dön, ey Şulamlı kız,
Dön, geri dön de seni seyredelim.
Niçin Şulamlı kızı seyretmek istiyorsunuz,
Mahanayim oyununu seyredercesine?
