Gelin, RAB’be sevinçle haykıralım,
Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
Şükranla huzuruna çıkalım,
O’na sevinç ilahileri yükseltelim!
Çünkü RAB ulu Tanrı’dır,
Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
Yerin derinlikleri O’nun elindedir,
Dağların dorukları da O’nun.
Deniz O’nundur, çünkü O yarattı,
Karaya da O’nun elleri biçim verdi.
Gelin, tapınalım, eğilelim,
Bizi yaratan RAB’bin önünde diz çökelim.
Çünkü O Tanrımız’dır,
Bizse O’nun otlağının halkı,
Elinin altındaki koyunlarız.
Bugün sesini duyarsanız,
Meriva’da, o gün çölde, Massa’da olduğu gibi,
Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
Yaptıklarımı görmelerine karşın,
Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim,
“Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim,
“Yollarımı bilmiyorlar.”
Bu yüzden öfkeyle ant içtim:
“Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”
95. Mezmur
