84. Mezmur

Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne kadar severim konutunu!
Canım senin avlularını özlüyor,
İçim çekiyor,
Yüreğim, bütün varlığım
Sana, yaşayan Tanrı’ya sevinçle haykırıyor.
Kuşlar bile bir yuva,
Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu
Senin sunaklarının yanında,
Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım!
Ne mutlu senin evinde oturanlara,
Seni sürekli överler! Sela
Ne mutlu gücünü senden alan insana!
Aklı hep Siyon’u ziyaret etmekte.
Baka Vadisi’nden geçerken,
Pınar başına çevirirler orayı,
İlk yağmurlar orayı berekete boğar.
Gittikçe güçlenir,
Siyon’da Tanrı’nın huzuruna çıkarlar.
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver, ey Yakup’un Tanrısı! Sela
Ey Tanrı, kalkanımıza bak,
Meshettiğin krala lütfet!
Senin avlularında bir gün,
Başka yerdeki bin günden iyidir;
Kötülerin çadırında yaşamaktansa,
Tanrım’ın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.
Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır.
Lütuf ve yücelik sağlar;
Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.
Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne mutlu sana güvenen insana!