Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı’ya,
Sevinç çığlıkları atın Yakup’un Tanrısı’na!
Çalgıya başlayın, tef çalın,
Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
Yeni Ay’da, dolunayda,
Boru çalın bayram günümüzde.
Çünkü bu İsrail için bir kuraldır,
Yakup’un Tanrısı’nın ilkesidir.
Tanrı Mısır’a karşı yürüdüğünde,
Yusuf soyuna koydu bu koşulu.
Orada tanımadığım bir ses işittim:
“Sırtındaki yükü kaldırdım,
Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,
“Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım,
Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim,
Meriva sularında seni sınadım. Sela
“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum;
Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
Aranızda yabancı ilah olmasın,
Başka bir ilaha tapmayın!
Seni Mısır’dan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Ağzını iyice aç, doldurayım!
“Ama halkım sesimi dinlemedi,
İsrail bana boyun eğmek istemedi.
Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım,
Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
Keşke halkım beni dinleseydi,
İsrail yollarımda yürüseydi!
Düşmanlarını hemen yere serer,
Hasımlarına el kaldırırdım!
Benden nefret edenler bana boyun eğerdi,
Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
Oysa sizleri en iyi buğdayla besler,
Kayadan akan balla doyururdum.”
81. Mezmur
