66. Mezmur

Ey yeryüzündeki bütün insanlar,
Tanrı’ya sevinç çığlıkları atın!
Adının yüceliğine ilahiler söyleyin,
O’na görkemli övgüler sunun!
“Ne müthiş işlerin var!” deyin Tanrı’ya,
“Öyle büyük gücün var ki,
Düşmanların eğiliyor önünde.
Bütün yeryüzü sana tapınıyor,
İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.” Sela
Gelin, bakın Tanrı’nın neler yaptığına!
Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
Denizi karaya çevirdi,
Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan.
Yaptığına sevindik orada.
Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer,
Gözleri ulusları süzer;
Başkaldıranlar gurura kapılmasın! Sela
Ey halklar, Tanrımız’a şükredin,
Övgülerini duyurun.
Hayatımızı koruyan,
Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O’dur.
Sen bizi sınadın, ey Tanrı,
Gümüş arıtır gibi arıttın.
Ağa düşürdün bizi,
Sırtımıza ağır yük vurdun.
İnsanları başımıza çıkardın,
Ateşten, sudan geçtik.
Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
Yakmalık sunularla evine gireceğim,
Adaklarımı yerine getireceğim,
Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,
Ağzımdan çıkan adakları.
Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan
Sana yakmalık sunular sunacağım,
Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. Sela
Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı’dan korkanlar,
Benim için neler yaptığını size anlatayım.
Ağzımla O’na yakardım,
Övgüsü dilimden düşmedi.
Yüreğimde kötülüğe yer verseydim,
Rab beni dinlemezdi.
Oysa Tanrı dinledi beni,
Kulak verdi duamın sesine.
Övgüler olsun Tanrı’ya,
Çünkü duamı geri çevirmedi,
Sevgisini benden esirgemedi.