Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı,
Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
Boş sözlerle tartışır,
Yararsız söylevler verir mi?
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor,
Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor,
Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil,
Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
“İlk doğan insan sen misin?
Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
Tanrı’nın sırrını mı dinledin de,
Yalnız kendini bilge görüyorsun?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim?
Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
Bizde ak saçlı da yaşlı da var,
Babandan bile yaşlı.
Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana,
Söylediği yumuşak sözler?
Niçin yüreğin seni sürüklüyor,
Gözlerin parıldıyor,
Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun,
Ağzından böyle sözler dökülüyor?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi?
Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa,
Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,
Haksızlığı su gibi içen
İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
“Dinle beni, sana açıklayayım,
Gördüğümü anlatayım,
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği,
Gizlemediği gerçekleri;
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti,
Aralarına henüz yabancı girmemişti.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır,
Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
Dehşet sesleri kulağından eksilmez,
Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz,
Kılıç onu gözler.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır,
Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır,
Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış,
Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,
Kalın, yumrulu kalkanıyla
O’na inatla saldırmıştı.
“Yüzü semirdiği,
Göbeği yağ bağladığı halde,
Yıkılmış kentlerde,
Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
Zengin olmayacak, serveti tükenecek,
Malları ülkeye yayılmayacaktır.
Karanlıktan kaçamayacak,
Filizlerini alev kurutacak,
Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın,
Çünkü ödülü de boş olacaktır.
Gününden önce işi tamamlanacak,
Dalı yeşermeyecektir.
Asma gibi koruğunu dökecek,
Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur,
Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar,
İçleri yalan doludur.”
Elifaz – Eyüp 15
