Eyüp şöyle yanıtladı:
“Kendinizi bir şey sandığınız belli,
Ama bilgelik de sizinle birlikte ölecek!
Sizin kadar benim de aklım var,
Sizden aşağı kalmam.
Kim bilmez bunları?
“Gülünç oldum dostlarıma,
Ben ki, Tanrı’ya yakarırdım, yanıtlardı beni.
Doğru ve kusursuz adam gülünç oldu.
Kaygısızlar felaketi küçümser,
Ayağı kayanı umursamaz.
Soyguncuların çadırlarında rahatlık var,
Tanrı’yı gazaba getirenler güvenlik içinde,
Tanrı’ya değil, kendi bileklerine güveniyorlar.
“Ama şimdi sor hayvanlara, sana öğretsinler,
Gökte uçan kuşlara sor, sana anlatsınlar,
Toprağa söyle, sana öğretsin,
Denizdeki balıklara sor, sana bilgi versinler.
Hangisi bilmez
Bunu RAB’bin yaptığını?
Her yaratığın canı,
Bütün insanlığın soluğu O’nun elindedir.
Damağın yemeği tattığı gibi
Kulak da sözleri denemez mi?
Bilgelik yaşlılarda,
Akıl uzun yaşamdadır.
“Bilgelik ve güç Tanrı’ya özgüdür,
O’ndadır öğüt ve akıl.
O’nun yıktığı onarılamaz,
O’nun hapsettiği kişi özgür olamaz.
Suları tutarsa, kuraklık olur,
Salıverirse dünyayı sel götürür.
Güç ve zafer O’na aittir,
Aldanan da aldatan da O’nundur.
Danışmanları çaresiz kılar,
Yargıçları çıldırtır.
Kralların bağladığı bağı çözer,
Bellerine kuşak bağlar.
Kâhinleri çaresiz kılar,
Koltuklarında yıllananları devirir.
Güvenilir danışmanları susturur,
Yaşlıların aklını alır.
Rezalet saçar soylular üzerine,
Güçlülerin kuşağını gevşetir.
Karanlıkların derin sırlarını açar,
Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır.
Ulusları büyütür, ulusları yok eder,
Ulusları genişletir, ulusları sürgün eder.
Dünya önderlerinin aklını başından alır,
Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırır onları.
Karanlıkta el yordamıyla yürür, ışık yüzü görmezler;
Sarhoş gibi dolaştırır onları.