7640 İbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Urve ibnu’z-Zubeyr, Saîd ibnu’l-Müseyyeb, Alkame ibn Vakkaas ve Ubeydullah ibnu Abdillah, iftira ehlinin Âişe aleyhine söylediklerini söyledikleri zamanki hadîsini haber verdiler. Bunlardan herbiri hadîsten bir parçayı bana tahdîs ettiler. Bu hadîsin sonunda Âişe (r.anha) şöyle demiştir:
— Ben Ya’kûb’un sözünü söyledikten sonra yatağımın üzerine yan yattım. Ben o zaman kendimin berî’ olduğumu ve Allah’ın da benim berî’ olduğumu ortaya çıkaracağını bilmekte idim. Fakat ben Allah’a yemîn ederim ki, Allah’ın benim işim hakkında tilâvet edilecek bir vahy indireceğini zannetmiyordum. Ve elbette benim şanım, benim nefsim de bana âid bir mes’elede Allah’ın Kur’ân’la tilâvet olunacak bir kelâm söylemesinden çok hakîr idi. Ve Azîz ve Celîl Allah: “O uydurma haberi getirenler içinizden bir zümredir. Onu sizin için bir şerr sanmayın. Bi’’akis o, sizin için bir hayırdır… ” (en-Nûr 11-21) on âyetin tamâmını indirdi.
