Ebû Ubeyde Ma’mer ibnu’l-Müsennâ:
“înneke le-tulakkâ’l-Kur’âne…” (Şübhesiz bu Kur’ân sana Hakîm, Alîm tarafından veriliyor) (en-Neml: 6)
“Bu Kur’ân sana ilkaa olunuyor, sen de onu telâkki ediyorsun, yani sen onu meleklerden alıyorsun” demektir.
“Ve telakkaa Âdemu min Rabbihi kelimâtin” (Derken Âdem Rabb’inden kelimeler belleyip aldı…) (el-Bakara: 37) kavli de bunun benzeridir, demiştir.
7576 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle dedi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Allah Tebâreke ve Taâlâ bir kulu sevdiği zaman Cibril’e:
— Allah fulân kulu sevmiştir, onu sen de sev! diye nida eder. Cibril de o kulu sever. Sonra Cibril gök halkına:
— Allah fulân kulu sevmiştir, sizler de onu sevin! diye nida eder. Gök ahâlîsi de o kulu severler. Ve Yer ahâlîsi arasında da o kimse için (gönüllerine) bir kabul konulur”.
