“Allah dilemeyince siz dilemezsiniz” (el-lnsân: 30, et-Tekvîr: 29).
“De ki: Ey mülkün sahibi Allah, Sen mülkü kime dilersen ona verirsin, mülkü kimden dilersen ondan alırsın. Kimi dilersen onun kadrini yükseltir, kimi dilersen onu alçaltırsın. Hayır yalnız Senin elindedir. Şübhesiz Sen her şeye kaadirsin” (Âlu İmrân: 26).
“Hiçbirşey hakkında ‘Ben bunu herhalde yarın yapayım’ deme. Meğer ki (sözünü) Allah’ın dilemesi (ne bağlamış olasın)” (el-Kehf: 23-24).
“Hakikat sen her sevdiğini hidâyete erdiremezsin. Fakat Allah’tır ki, kimi dilerse ona hidâyet verir ve O, hidâyete erecekleri daha iyi bilendir” (el-Kasas: 56).
Saîd ibnu’l-Müseyyeb, babası el-Müseyyeb ibn Hazn el-Kureşî el-Mahzûmî (radıyallahü anh)’den bu âyetin Ebû Tâlib hakkında indiğini söylemiştir.
“… Allah size kolaylık diler, size güçlük istemez” (el-Bakara:185).
7554 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh), Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: “Sizler Allah ‘a dua ettiğiniz zaman, duada istemeyi kesin yapın. Sakın herhangibiriniz: Allah’ım, dilersen bana ver! diye söylemesin. (Azimle, kesinlikle istesin.) Çünkü Allah’ı icbar edecek hiçbir kuvvet yoktur!”.