7546 Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben (bir gün) Rasûlüllah’la beraber Medine’deki tarlalar içinde yürüyordum. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hurma dalından bir deyneğe dayanıyordu. Derken Yahûdîler’den bir topluluğa uğradı. Onların birtakımı diğer takımına:
— O’na ruhtan sorun, dedi. Bir takımı da:
— O’na ruhtan sormayın, dediler.
Netîcede Rasûlüllah’a ruhtan sordular. Rasûlüllah deyneği üzerine dayanarak dikeldi. Ben arkasında bulunuyordum. Ve ben Kendisine vahy indirilmekte olduğunu düşündüm. Sonunda Rasûlüllah “Sana ruhu sorarlar. De ki: Rûh, Rabb’imin ermindendir. Size az bir ilimden başkası verilmemiştir” (el-İsrâ: 85) âyetini söyledi.
Bunun üzerine onların bâzısı, diğerlerine:
— Biz size, O’na birşey sormayınız! demiştik, dediler.
