7474 İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) geceleyin şöyle duâ eder idi:
“Allhumme lekel-hamdu, Ente Rabbu’s-Semâvâti ve’l-Ardu, Leke’l-hamdu, Ente kayyımu’s-semâvâti ve’l-Ardu, Kavluke’l-hakku ve va’duke’l-hakku, ve likaauke hakkun. Ve’l-cennetu hakkun ve’n-nâru hakkun ve’s-sâatu hakkun.
Allahumme leke eslemtu, ve bike âmentu, ve aleyke tevekkeltu, Ve ileyke enebtu, ve bike hâsemtu, ve ileyke hâkemtu, Feğfîrli mâ kaddemtu, ve mâ ahhartu, ve esrartu, ve a’lentu. Ente ilâhî lâ ilahe lî ğayruke!)
Yâ Allah! Hamd ancak Sana mahsûstur. Sen göklerin ve Yer’in Rabbisin. Hamd ancak Sana mahsûstur. Gökleri ve Yer’i tedbîr edip ayakta tutan Sen’sin. Sen’in sözün haktır, va’din haktır. Sana kavuşmak haktır. Cennet haktır, cehennem haktır. Kıyâmetin kopması haktır!
Yâ Allah! Yalnız Sana teslîm oldum, yalnız Sana îmân ettim. Yalnız Sana güvenip dayandım. Yalnız Sana döndüm. Yalnız Sen’in burhanına dayanarak mücâdele ettim. Aramızda yalnız Sen’i hakem kıldım. Evvelden yaptığım, sonradan yapacağım, gizlediğim ve açığa vurduğum bütün günâhlarımı mağfiret eyle! Sen benim ilâhımsın. Sen’den başka ibâdete lâyık ilâh yoktur!)”.
Bize Sabit ibn Muhammed tahdîs etti. Bize Sufyân es-Sevrî, bu sened ve metinle tahdîs etti. Ve bunda “Ancak Sen ‘sin ve ancak Sen’in sözün haktır” demiştir.
