7474 İbn Abbas şöyle demiştir: Peygamber geceleyin şöyle dua eder idi:
“Allhumme lekel-hamdu, Ente Rabbus-Semavati vel-Ardu, Lekel-hamdu, Ente kayyımus-semavati vel-Ardu, Kavlukel-hakku ve vadukel-hakku, ve likaauke hakkun. Vel-cennetu hakkun ven-naru hakkun ves-saatu hakkun.
Allahumme leke eslemtu, ve bike amentu, ve aleyke tevekkeltu, Ve ileyke enebtu, ve bike hasemtu, ve ileyke hakemtu, Feğfirli ma kaddemtu, ve ma ahhartu, ve esrartu, ve alentu. Ente ilahi la ilahe li ğayruke!)
Ya Allah! Hamd ancak Sana mahsustur. Sen göklerin ve Yerin Rabbisin. Hamd ancak Sana mahsustur. Gökleri ve Yeri tedbir edip ayakta tutan Sensin. Senin sözün haktır, vadin haktır. Sana kavuşmak haktır. Cennet haktır, cehennem haktır. Kıyametin kopması haktır!
Ya Allah! Yalnız Sana teslim oldum, yalnız Sana iman ettim. Yalnız Sana güvenip dayandım. Yalnız Sana döndüm. Yalnız Senin burhanına dayanarak mücadele ettim. Aramızda yalnız Seni hakem kıldım. Evvelden yaptığım, sonradan yapacağım, gizlediğim ve açığa vurduğum bütün günahlarımı mağfiret eyle! Sen benim ilahımsın. Senden başka ibadete layık ilah yoktur!)”.
Bize Sabit ibn Muhammed tahdis etti. Bize Sufyan es-Sevri, bu sened ve metinle tahdis etti. Ve bunda “Ancak Sen sin ve ancak Senin sözün haktır” demiştir.