7470-…..Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bizler Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in arkasında namaz kılardık da teşehhüdde “es-Selâmu âlâ’llâhi min ibâdihî (Allah’a kullarından selâm olsun)” der idik. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): “Selâm, Allah’ın kendisidir. Lâkin şöyle deyiniz: et-Tahıyyâtu lillâhi ve’s-salâvâtu ve’t-tayyibâtu. es-Selâmu aleyke eyyühe’n-nebiyyu ve rahmetu’llâhi ve berekâtuhu. es-Selâmu aleynâ ve ala ibâdi’llâhi’s-sâlihîn. Eşhedu en la ilâhe ille’llâh ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve rasûluhû.
( = Tahıyyât Allah’a dönücü ve O’na mahsûstur. Salavât Allah içindir. Tayyîbât da O’na mahsûstur. Ey Nebî, Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun. Bize ve Allah’ın sâlih kullarına selâm olsun. Şehâdet ederim ki, Allah’tan başka hakk ma’bûd yoktur. Yine şehâdet ederim ki, Muhammed O’nun kulu ve rasûlüdür)” buyurdu.
