7440 İbn Cureyc şöyle demiştir: Bana Atâ ibn Ebî Rebâh tahdîs etti. Ubeyd ibnu Umeyr şöyle dedi: Ebû Mûsâ (radıyallahü anh) Omer’in yanına girmek için izin istemişti. Ebû Mûsâ Omer’i (o sırada müslümânların işleriyle) meşgul bulmuştu da geri dönmüştü. Omer meşguliyetten kurtulunca Ebû Musa’yı kasdederek:
— Ben Abdullah ibn Kays’ın sesini işitmedim mi? Ona, yanıma girmeye izin veriniz! dedi.
Akabinde Ebû Mûsâ çağırıldı. Omer:
— Bu yaptığın işe (yani dışarıda beklemeyip hemen geri dönmeye) seni sevkeden nedir? diye sordu.
Ebû Mûsâ da:
— Biz (izin verilmeyince kapıdan) böyle dönmekle emrolunduk,
dedi.
Omer:
— Sen ya bu söylediğin şey üzerine bana beyyine getir yahut da ben sana bu sebeble muhakkak bir ceza yaparım! dedi.
Bunun üzerine Ebû Mûsâ Ensâr’dan oluşan bir meclise gitti, onlardan buna şâhidlik edecek kimse istedi. Oradaki topluluk:
— Bu mes’ele hakkında ancak en küçüklerimiz bile şehâdet eder, dediler.
Akabinde Ebû Saîd el-Hudrî kalktı gitti de Omer’e hitaben:
— Bize izin istediğimizde izin verilmezse böyle hemen dönmekle emrolunduk, dedi.
Bunun üzerine Omer:
— Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in emrinden olan bu iş bana gizli kalmış, çarşılarda ticâret için alışveriş etmek beni meşgul edip alıkoydu, dedi.
