7096 Muhammed ibn Sîrîn dedi ki: Kays ibnu Abbâd şöyle dedi: Ben bir halkada bulundum ki, orada Sa’d ibn Mâlik ile İbnu Omer de vardı. Derken Abdullah ibn Selâm uğradı. Oradakiler:
— Bu cennet ehlinden olan bir adamdır! dediler. Ben de ona:
— Buradakiler senin hakkında şunu, şunu söylediler, dedim. Abdullah ibn Selâm:
— Subhânallah! Onlara, hakkında kendileri için bir ilim mevcûd olmayan bir sözü söylemeleri uygun olmaz. Ben sâdece şöyle bir ru’yâ görmüştüm: Sanki yemyeşil bir bahçenin içine konulmuş bir sırık vardı. Bu sırık orada dikilmişti. Bu sırığın başında da bir kulp vardı. Bu sırığın aşağısında da bir mınsaf vardı – “Mınsaf”, “Vasîf” (yani “Hizmetçi”) demektir-. Bana: Bu sırığa çık! denildi. Ben çıktım ve hattâ tepedeki kulpu elime aldım. Nihayet bu ru’yâmı Rasûlüllah’a arzettim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Abdullah, bu en sağlam kulpu tutmuş olarak vefat eder” buyurdu.
