6949 Bize Atâ ibn Yezîd tahdîs etti. Ona da Ubeydullah ibn Adiyy tahdîs etti. Ona da Zuhre oğulları’nın yeminli dostu olan el-Mıkdâd ibn Amr el-Kindî tahdîs etmiştir. Bu zât, Bedir’de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber hazır bulunmuştu; o şöyle demiştir: Bir kerresinde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’a:
— Yâ Rasûlallah! Ben bir kâfirle karşılaşsam, onunla vuruşsak da o benim elimi kılıcı ile vurup koparsa, sonra benden kaçıp bir ağaca sığınsa da “Ben Allah için müslümân oldum (“Lâ ilahe ille’llâh”)” dese, onu bu tevhîd kelimesini söyledikten sonra öldürebilir miyim? dedim.
Rasûlüllah:
— “Hayır sen onu öldürme!” buyurdu.
— Yâ Rasûlallah! O benim iki elimden birisini kesti kopardı da, tevhîd kelimesini elimi kopardıktan sonra söyledi, ben onu öldürebilir miyim? dedim. Rasûlüllah:
— “Sakın onu öldürme! Eğer öldürürsen o senin onu öldürmezden evvelki vaziyetindedir! (Çünkü müslümân olmuş kanı ma’sûmdur.) Sen de onun söylediği tevhîd kelimesini söylemezden evvelki vaziyetindesin (çünkü kanın kısas ile mübâh olmuştur)” buyurdu.
