6833- Bana İshâk İbrâhîm tahdîs edip şöyle dedi: Ben, Ebû Usâme’ye:
— Size İdrîs ibn Yezîd tahdîs etti mi? dedim. O:
— Bize Talha ibn Musannıf, Saîd ibn Cubeyr’den; o da İbn Abbâs radıyallahü anhüma’tan; onun şu âyet hakkındaki sözünü tahdîs etti, dedi: ” (Erkek ve dişiden) herbiri için baba ve ananın, yakın hısımların terikelerinden de vârisler yaptık. Yeminlerinizin bağladığı kimselere dahî hisselerini verin. Allah herşeyin üstünde hakîkî bir şâhiddir” (en-Nisâ:33)
İbn Abbâs şöyle dedi: Muhacirler Medine’ye geldikleri zaman Ensâr ile Muhacir birbirlerine kendi hısımlarının önünde mîrâsçı olurlardı. Bu mîrâsçılığın sebebi, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bunlar arasında kurmuş olduğu kardeşlik akdi idi. Nihayet “Herbiri için mirasçılar yaptık… ” âyeti inince, o kardeşlik akdiyle olan mîrâsçılığı neshetti (yani) “Yeminlerinizin bağladığı kimseler” kısmını.
