6442 Bize Vuheyb, Hişâm ibn Urve’den; o da babasından; o da Âişe (r.anha)’den tahdîs etti ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şu duayı söylerdi:
“Allâhumme innî eûzu bike mine’l-keseli ve’l-heremi ve’l-me’semi ve’l-mağrami ve min fitneti’l-kabri ve azabi’l-kabri ve minfitneti’n-nâri ve azâbı’n-nâri ve min şerri fitneti’l-ğınâ. Ve eûzu bike min fitneti’l-fakri ve eûzu bike min fitneti’l-Mesîhi’d-Deccâli. Allâhumme’ğsil annî hatâyâye bi-mâi’s-selci ve’l-beradi ve nakkı kalbi mine’l-hatâyâ kemâ nakkayte ‘s-sevbe’l-ebyâde mine’d-denesi. Ve bâid beynî ve beyne hatâyâye kemâ bâadte beyne’l-meşnkı vel-mağribi!
[ = Yâ Allah, tenbellikten, bunaklık derecesinde ihtiyarlıktan, günâhtan, korkaklıktan, kabir suâlinden ve kabir azabından, ateş fitnesinden ve ateş azabından, zenginlik gururunun şerrinden Sana sığınırım. Fakîrlik fitnesinden de Sana sığınırım. Mesîh Deccâl’in fitnesinden de Sana sığınırım. Yâ Allah! Günahları (mın kirini) benden kar ve buz suyu ile yıka, kalbimi de günâhlardan -beyaz elbiseyi kirden temizlediğin gibi- pakla! Benimle günâhlarımın arasını da doğu ile batı arasını uzaklaştırdığın gibi uzaklaştır!]”.
