6416 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir cumua günü hutbe yaparken bir adam kalktı da:
— Yâ Rasûlallah! Allah’a duâ et de bize yağmur yağdırsın! dedi.
(Peygamber’in duası akabinde) gökyüzü hemen bulutlandı ve bol yağmura kavuşturulduk, hattâ her bir insan nerdeyse kendi menziline ulaşamıyordu. Gelecek cumuaya kadar üzerimize hep yağmur yağdırılmaya devam etti. Ertesi cumua (yine hutbe sırasında) bu adam yahut bir başkası ayağa kalktı da:
— Yağmuru bizden döndürmesi için Allah’a duâ ediver, sulara gömüldük! dedi.
Rasûlulîah:
— “Allâhumme havâleynâ velâ aleynâ ( = Yâ Allah etrafımıza yağdır, üzerimize değil)” diye duâ etti.
Akabinde bulutlar Medîne’nin etrafına parçalanmaya ve Medîne ahâlîsi üzerine yağmur yağmamaya başladı.
