6364 Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) -Huneyn harbinden sonra- bir gün ganimet mallarını taksîm etti (de bâzı kimselere fazla vermişti). Bunun üzerine Ensâr’dan (Ma’teb adında) bir adam:
— Muhakkak ki, bu taksim, kendisinde Allah’ın rızâsı irâde edilmeyen bir taksimdir! dedi.
Ben bunu işitince:
— Dikkat et! Vallahi ben muhakkak Peygamber’e gideceğim! dedim.
Akabinde Peygamber’e vardım, kendisi bir cemâatin içinde bulunuyordu. Yanaştım da o adamın sözünü yavaşça kendisine söyledim. Peygamber bu uygunsuz sözden dolayı yüzü kıpkırmızı oluncaya kadar öfkelendi. Sonra:
— “Allah’ın rahmeti Musa’nın üzerine olsun! O bundan daha çok sözlerle ezâlandırıldı da sabretti!” buyurdu.
