6358 Bize Fırâs ibn Yahya, Âmir ibn Serâhîl eş-Şa’bî’den tahdîs etti ki, Mesrûk şöyle demiştir: Bana mü’minlerin annesi Âişe (r.anha) tahdîs edip şöyle dedi: Peygamber’in (vefatı hastalığında) bütün kadınları toplu olarak yanında bulunuyorduk. Bizden hiçbir kadın ayrı bırakılmış değildi. Fâtıma aleyhi’s-selam yürüyerek bize doğru yönelip geldi: Allah’a yemîn ederim ki, Fâtıma’nın yürüyüşü Rasülullah’ın yürüyüşünden farklı olmazdı (tıpkı O’nun yürüyüşüne benzerdi). Rasûlüllah, Fâtıma’nın gelişini görünce, onu:
— “Merhaba kızım” diye hoşgeldin sözüyle karşıladı. Sonra Fâtıma’yı sağ yanına yahut sol tarafına oturttu. Sonra ona gizlice birşey söyledi. Bunun üzerine Fâtıma şiddetli bir ağlayışla ağladı. Rasûlüllah onun hüznünü görünce, ona ikinci defa gizlice birşey daha söyledi. Bunun üzerine Fâtıma gülmeye başladı. Kadınları arasından ben, Fâtıma’ya hitaben:
— Rasûlüllah biz kadınlar arasından yalnız sana gizli birşey tahsis etti. Sonra sen ağlamağa başladın! dedim.
Rasûlüllah kalkınca ben Fâtıma’ya:
— Rasûlüllah’ın sana gizlice söylediği şey ne idi? diye sordum. Fâtıma:
— Ben, Rasûlüllah’ın karşısında O’nun gizlice söylediği sırrını ifşa edip yayacak değilim, dedi.
