6154 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir adam geldi de:
— Ben helak oldum, ramazânda oruçlu iken eşimle cinsî münâsebette bulundum! dedi.
Peygamber ona:
— “Bir köle âzâd et!” buyurdu. O zât:
— Benim köle âzâd edecek malım yok! dedi. Peygamber:
— “Öyleyse iki ay arka arkaya zincirleme (keffâret olarak) oruç tut!” buyurdu.
O:
— Buna güç yetiremem, dedi. Peygamber:
— “Öyleyse altmış fakire yemek yedir!” buyurdu. O zât:
— Onları doyuracak şeyin yolunu da bulamam, dedi.
Bu sırada Peygamber’e içi hurma dolu -râvî İbrâhîm ibn Sa’d’ın: O, mikteldir, dediği onbeş sâ’ hurma olan- bir arak getirildi.
Peygamber:
— “O soran kimse nerededir?” dedi ve o şahsa:
— “Bu hurmayı al, yoksullara sadaka yap!” buyurdu. O zât:
— Benden daha fakır olana mı vereceğim? Allah’a yemîn ederim ki, Medine’nin kara taşlı iki yanı arasında benim ailemden daha fakir bir ev halkı yoktur! dedi.
Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yan dişleri meydana çıkıp görülünceye kadar güldü. Sonra da o adama:
— “O takdirde bunu sizin ev halkı yesin!” buyurdu.
