6117 Adiyy ibn Sabit tahdîs edip şöyle dedi: Ben Peygamber’in sahâbîlerinden bir adam olan Süleyman ibn Surad (radıyallahü anh)’dan işittim, şöyle dedi: Peygamber’in yanında iki kişi birbirine sövdü. Bunlardan biri öfkelendi ve öfkesi o kadar şiddetlendi ki, yüzü şişti ve rengi değişti. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Ben bir kelime bilmekteyim ki, eğer şu adam o kelimeyi söylerse, kendisinde bulunan öfke hâli muhakkak gider (o kelime Eûzu billâhi mine’ş-şeytâni’r-racîm dir)” buyurdu.
Orada bulunanlardan biri Peygamber’in bu sözünü o öfkeli kişiye gidip haber verdi de:
— Şeytândan Allah’a sığın! dedi. O kişi de:
— Bende şiddetli bir hastalık mı var? Ben deli miyim sanıyorsun? Haydi’ kendi işine git! Dedi.
