6105 Sehl ibn Sa’d (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bir gün bir kadın (elinde kenarlı dokunmuş) bir bürde ile Peygamber’e geldi. Sehl oradaki topluluğa:
— Bürde nedir bilir misiniz? diye sordu. Onlar:
— Şemledir (yânı bürünülen bir kisvedir), dediler. Sehl:
— Evet, semle, saçakları olan dokunmuş bir ihramdır, dedi. O kadın:
— Yâ Rasûlallah! Bu bürdeyi Sana giydireceğim, dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bürdeyi aldı, kendisinin hakîkaten buna ihtiyâcı vardı, onu hemen giydi. Sahâbîlerden bir adam onu Peygamber’in üstünde gördü de:
— Yâ Rasûlallah, bu bürde ne kadar da güzelmiş, bunu bana giydir! dedi.
Peygamber:
— “Evet” diyerek kalkıp soyunmağa gittiği zaman, sahâbîlerî o adamı ayıpladılar da:
— Sen bunu istemekle iyi etmedin, Peygamber’in o bürdeye ihtiyâcı olarak alıp giydiğini gördüğün hâlde, sonra onu kendisinden istedin. Halbuki sen Peygamber’in kendisinden istenen hiçbir,şeyi reddetmez olduğunu bilip duruyordun! dediler.
Oda:
— Ben Peygamber’in o bürdeyi giydiğini gördüğüm zaman onun bereket kazandığını ümîd ettim, belki ben bunun içinde kefenlenirim, dedi.
