6101 Bize Ravh ibnu’l-Kaasım, Muhammed ibnu’l-Munkedir’den; o da Urve’den; o da Âişe (r.anha)’den şöyle tahdîs etti: Bir adam Peygamber’in huzuruna gelmek için izin istedi. Peygamber onu uzaktan görünce:
— “O, aşiretin ne kötü kardeşidir -yahut: Aşiretin ne kötü oğludur-” buyurdu.
Adam içeri girip oturunca ona güleryüz gösterdi ve ona genişleyip açıldı (yânı ona yumuşak sözler söyledi). Adam gidince Âişe:
— Yâ Rasûlallah! Adamı gördüğün zaman onun için şöyle şöyle sözler söyledin, sonra da onun yüzüne karşı güleç oldun ve ona açılıp yayıldın? dedi.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Yâ Âişe! Sen beni ne zaman aşırı hareket edici buldun? Kıyâmet günü Allah katında mevkice insanların şerrlisi, (dünyâda) kötülüğünden korunmak için insanların terkettiği -yahut: Karşılaşmak ve konuşmaktan kaçındığı- kimsedir” buyurdu.
