5886 Ebû’l-Esved ed-Dîlî tahdîs etmiştir. Ona da Ebû Zerr (radıyallahü anh) tahdîs edip şöyle demiştir: Ben bir kerresinde Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e ziyarete geldim; O, üzerinde beyaz bir elbise olduğu hâlde uyuyordu. (Döndüm) sonra yine geldim. Bu defa uyanmıştı. Peygamber:
— “Lâ ilâhe ille’llâh deyip de sonra bu ikrar ve îmân üzerine vefat eden her kul muhakkak cennete girecektir!” buyurdu.
Ben:
— O kul zina etse, hırsızlık yapsa da mı? diye sordum.
O:
— “Zina etse de, hırsızlık yapsa da girecektir” buyurdu. Ben:
— Zina etse de, hırsızlık yapsa da mı? diye tekrar sordum. O:
— “Zina etse de, hırsızlık yapsa da!” buyurdu. Ben (üçüncü defa):
— Zina etse de, hırsızlık yapsa da mı? diye sordum. Peygamber:
— “Evet, Ebû Zerr’in burnu toprakta sürünmesine rağmen o kul zina etse de, hırsızlık yapsa da (cennete girecektir)” buyurdu.
Râvî Ebû’l-Esved: Ebû Zerr bu hadîsi her rivayet ettiğinde: “Ebû Zerr’in burnu toprakta sürünmesine rağmen” sözünü söylerdi, dedi.
Ebû Abdillah el-Buhârî: Peygamber’in söylediği bu “Lâ ilahe ille’llâh diyen her kul…” sözü, ancak ölüm sırasında yahut daha önceden günâhlardan tevbe edip bunlara pişman olduğu ve “Lâ ilâhe ille’llâh” dediği zaman mağfiret olunur da cennete girdirilir, dedi.
