5728 Bize Süleyman ibn Bilâl haber verdi ki, Yahya ibn Saîd şöyle demiştir: Ben el-Kaasım ibn Muhammed’den işittim, şöyle dedi: Âişe (r.anha) (başı ağrıyınca):
— Vay başım! demişti. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da:
— “Eğer sen ölür de ben hayâtta kalırsam, senin için mağfiret isterim, senin için duâ ederim” dedi.
Bunun üzerine Âişe:
— Vay başıma gelen musibete! Vallahi öyle sanıyorum ki, muhakkak Sen benim ölümümü istiyorsun! Eğer ben ölürsem, muhakkak Sen o son günün gecesinde kadınlarının birisi ile gerdek olup yaşayacaksın! dedi.
Âişe’nin bu sözü üzerine Peygamber:
— ” (Yâ Âişe! Endişelenme!) Bil’akisben ‘Vay başım!”demeliyim (çünkü senden önce öleceğim). Yâ Âişe, hattâ şimdi Ebû Bekr’e ve oğluna haber göndermeyi ve -halifelik dedikoducularının sözlerinden ve halifelik umanların temennilerinden nefret ederek, nizâyı kesmek için- halifeliği Ebû Bekr’e vasiyyet etmeyi kasdettim -yahut: istedim-. Fakat sonra düşünüp dedim ki, Allah (halifeliği Ebû Bekr’den başkasına vermekten) imtina eder; mü’minler de (Ebû Bekr’den başkasının halîfe olmasını) men’ ederler -yahut: Allah (Ebû Bekr’den başkasının halîfe olmasını) men’ eder; mü’minler de (Ebû Bekr’den başkasına bey’attan) imtina ederler-“.
