5537 Bize Vekî’ ve Yezîd İbn Hârûn tahdîs ettiler. Lafız Yezîd’indir: Onlar da Kelımes ibnu’l-Hasen’den; o da Abdullah ibn Bureyde’den; o da Abdullah ibnu Mugaffel (radıyallahü anh)’den. Abdullah ibn Mugaffel bir kimseyi sapan ile taş atarken gördü de ona:
— Böyle taş atma! Çünkü Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) böyle sapan ile taş atmaktan (ümmetini) nehyetti -yahut sapanla taş atmayı çirkin görürdü-, demiştir.
Râvî İbn Mugaffel devamla:
— Şübhesiz bu sapan taşıyle ne av avlanır, ne de düşman paralanır ve öldürülür. Ancak bu taş bazen diş kırar, bazen de göz çıkarır, demiştir.
Abdullah ibn Mugaffel bunun ardından bir müddet sonra o kimseyi yine sapanla taş atarken görmüş de ona:
— Ben sana Rasûlüllah’ın sapan taşı atmayı nehyettiği -yahut: Bu atışı çirkin gördüğünü- tahdîs edip söylüyorum da sen hâlâ atmaya devam ediyorsun! Artık seninle bundan sonra şu kadar şu kadar zaman konuşmam! demiştir .
