5515- Bize Ebû Âsim, Sevr ibn Yezîd’den; o da Hâlid ibn Ma’dân’dan; o da Ebû Umâme’den şöyle tahdîs etti: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yemeğini yiyip ayrıldığı sırada -râvî bir kerresinde “Sofrası kaldırıldığı sırada” demiştir- şu duayı söylerdi:
“el-Hamdülillâh’illezî kefânâ ve ervânâ gayra mekfiyyin velâ mekfûrin ( Kâfî, görülmeyerek ve inkâr edilmeyerek yapılan hamd, bize yetecek derecede ni’metler veren ve bizi suya kandıran Allah’a mahsûstur)”; bir kerresinde de: “el-Hamdu lillâhi Rabbinâ, gayra mekfiyyin velâ muveddeın, velâ mustağnen Rabbena (Kâfî görülmeyerek, terkedilmeyerek ve ey Rabb’imiz, mustağnî olunmayarak yapılan hamd, Rabb’imiz olan Allah’a mahsûstur)” şeklinde söylemiştir.
