5398 Bize Şibl ibn Ubâde, İbn Ebî Necîh’ten tahdîs etti. ki, Mucâhid ibn Cebr “İçinizden ölenlerin geride bıraktıkları zevceler… ” (el-Bakara:234) âyetinin tefsiri hakkında şöyle demiştir:
— Bu iddet (yânı burada zikredilen dört ay on gün bekleme) kadının kocasının ev halkı yanında beklemesi vâcib bir iş idi. Yüce Allah bundan sonra şunu indirdi: “Sizden zevcelerini bırakıp ölecek , olanlar, eşlerinin kendi evlerinden çıkanlmayarak yılına kadar fâidelenmesini vasiyet etsinler. Bunun üzerine onlar kendiliklerinden çıkarlarsa, artık onların bizzat yaptıkları meşru’ işlerden dolayı size Sorumluluk yoktur… ” (el-Bakara: 240).
Mucâhid dedi. ki: Allah bu ikinci âyette senenin tamâmını yedi ay yirmi gün olarak kadın için kocası tarafından bir vasiyet yaptı. Eğer kadın isterse, kocasının kendisi için yaptığı vasiyetinde oturur, isterse dört ay on günün sonunda çıkar gider. Ve bu, Yüce Allah’ın “Evlerinden çıkarılmayarak… eğer çıkarlarsa size günâh yoktur ” kavlidir. Bununla bu (yedi ay yirmi günlük) iddet dahî olduğu gibi kadın üzerine vâcibdir. Bu sözü râvî İbnu Ebî Necîh, Mucâhid’den olmak üzere söylemiştir
Atâ ibn Ebî Rebâh da İbn Abbâs’ın şöyle dediğini söyledi: Bu birinci âyet, (ikinci âyette zikredilen) kadının ailesi yanındaki iddetini neshetti. Artık kadın istediği yerde iddetini bekler (çünkü süknâ iddete tâbi’dir. Bir yıllık iddet dört ay on gün ile neshedilince, süknâ da, yânı kocasının evinde oturma da neshedilmiştir). Ve bunun gibi Yüce Allah’ın “Çıkarılmaksızın…” kavli de neshedilmiştir.
Ve yine Atâ şöyle dedi: Kocası ölen kadın isterse kendi (kocasının) ailesi yanında iddet bekler ve kendisi hakkında yapılmış vasiyette oturur, isterse Yüce Allah’ın “Kadınların kendi nefisleri hakkında yaptıkları meşru işlerde size günâh yoktur” kavlinden dolayı, çıkar giderler.
Atâ dedi. ki: Sonra mîrâs âyeti geldi ve süknâyı, yani koca evinde oturma vücûbunu neshetti. Artık kadın istediği yerde iddet bekler ve ona süknâ da yoktur
