5338 Bize Hâlid el-Hazzâ, İkrime’den; o da İbn Abbâs’tan şöyle tahdîs etti: Berîre’nin kocası Mugîs denilen bir köle idi (Berîre’yi çılgınca severdi.) Hâlâ gözümün önünde görür gibiyim: Zavallı Mugîs (onu razı edip de kendisini tercih etmesi için) ağlayarak ve gözyaşları sakalının üzerinde akarak Berîre’nin arkasında döner dolaşırdı. Bir kerre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) babam Abbâs’a:
— “Yâ Abbâs Mugîs’in Berîre’ye olan aşırı sevgisine, Berîre’nin de Mugıs’e olan buğzuna, nefretine hayret etmez misin?” buyurdu.
Sonra da Peygamber, Berîre’ye:
— “Keski şu Mugîs’e dönsen olmaz mı?” buyurdu. Berîre de:
— Yâ Rasûlallah! Ona dönmemi emrediyor musun? dedi. Peygamber:
— “Hayır, ben (emretmiyorum) ancak şefaat ediyorum” buyurdu.
Berîre de:
— Öyleyse benim o adama ihtiyâcım yoktur! Dedi.
