5300- Bize Müsedded, Huşeym’den; o da Seyyâr’dan; o da eş-Şa’bî’den tahdîs etti ki, Câbir (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben bir gazvede Rasûlüllah’ın maiyyetinde bulundum. O gazveden döndüğümüz zaman ben ağır yürüyen bir deve üzerinde acele yürütmek istedim. Bu sırada arkamdan bir binekli kişi bana kavuştu. Ben arkama döndüğümde Rasûlüllah ile karşı karşıya geldim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Seni acele ettiren sebeb nedir?” buyurdu. Ben de O’na:
— Ben yeni evliyim, dedim. Rasûlüllah:
— “Bakire bir kızla mı evlendin, yoksa dul bir kadınla mı evlendin?” diye sordu.
Ben:
— Dul ile evlendim, dedim. Rasûlüllah:
— “Kendisiyle oynaşacağın ve seninle oynaşacak bir kızla evlenseydin!” buyurdu.
Câbir dedi ki: Seferden geldiğimiz zaman bizler hemen Medine’ye girelim diye davrandık. Rasûlüllah:
— “Yavaş olun! (Biraz bekleyin) Evlerinize tâ gece olunca, yânı yatsı vaktinde girersiniz… Ki o vakte kadar kocasından ayrı kalan kadın dağınık saçlarını tarasın ve ustura tutunup temizlensin” buyurdu.
Râvî Huşeym dedi ki: Ve bana güvenilir bir adam tahdîs etti ki, o bu hadîste Peygamber’in:
— “Yâ Câbir! el-Keyse, el-Keyse (= Ailene karşı akıllı, reşîd, bağlı ol! Allah’tan çocuk iste)” buyurduğunu söyledi.
Buhârî: “el-Keys”e çocuğu kasdediyor, dedi
