Abdurrahmân ibn Avf da: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: “Velev ki bir koyunla olsun düğün aşı yap!” buyurdu, demiştir
5221 İbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) haber verdi ki, kendisi Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın Medine’ye gelmesi zamanında on yaşında imiş. Dedi ki:
— İşte o zaman annelerim benim Peygamber’in hizmetine devam etmeme muvafakat ederlerdi. Ben de Peygamber’e on sene hizmet ettim. Peygamber vefat ettiği zaman ben yirmi yaşında bulunuyordum. Ben, indirildiği sırada Hicâb işini insanların en iyi bileni oldum. İndirilen hicâb emrinin ilki Rasûlüllah’ın Zeyneb ibnetu Cahş’la evlenmesi zamanında oldu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), Zeyneb’e güvey oldu. Akabinde insanları düğün aşına da’vet etti. Gelenler yemekten yediler. Sonra çıktılar. Onlardan birkaç kişi Peygamber’in yanında kaldı da kalmayı epey uzattılar. Peygamber onların çıkıp gitmeleri için dışarı çıktı, ben de O’nun beraberinde çıktım. Peygamber yürüdü, ben de yürüdüm. Nihayet Âişe’nin hücresinin eşiğine geldi. Sonra o insanların çıkıp gittiklerini zannetti de geri döndü. Ben de O’nunla beraber geri döndüm. Sonunda Zeyneb’in yanına girince bir de gördü ki, o kişiler yerlerinden kalkmayıp hâlâ oturmaktalar. Bunun üzerine Peygamber tekrar geri döndü, ben de O’nun beraberinde döndüm. Sonunda yine Âişe’nin hücresinin eşiğine vardığında, o insanların çıkmış olduklarını düşündü. Geriye döndü, ben de beraberinde geriye döndüm. Bu sefer gördük ki, onlar çıkıp gitmişler. Peygamber benimle kendisi arasına perde çekti, hicâb emri de indirildi (el-Ahzâb: 53)