Yüce Allah’ın “Ve O En Güzeli Yalanlarsa” Kavli
4999 Alî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bizler Bakfu’l-Garkad (mezarlığın)da bir cenazede bulunduk. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bizim yanımıza gelip oturdu. Biz de O’nun etrafına oturduk. Rasûlüllah’ın beraberinde bir deynek vardı. Rasûlüllah başını eğdi, düşünceli bir hâlde elindeki deynekle yere vurup dürtüştürmeğe, çizgiler ve izler meydana getirmeğe başladı. Sonra:
— “Sizden hiçbir kimse ve yaratılmış hiçbir nefis müstesna olmamak üzere, muhakkak cennetteki ve cehennemdeki yeri yazılmış, takdir edilmiştir. Ve herkesin bedbaht ve bahtiyar olduğu muhakkak yazılmıştır” buyurdu.
Bunun üzerine sahâbîlerden bir adam:
— Yâ Rasûlallah! Öyle ise bizler ameli terkedip bu yazımız üzerine dayanıp durmayalım mı (yânı amelin fâidesi nedir)? dedi.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Saadet ehlinden olan kimse, saadet sahibinin ameline varıp ulaşacaktır. Bizlerden şekaavet ehlinden olan kimse de şekaavet ehlinin ameline varıp ulaşacaktır” buyurdu ve şunu ilâve etti: “Saadet ehli, saadet ehlinin ameline kolaylaştırılırlar, şekaavet ehline gelince, onlar da şakîlik ehlinin ameline kolaylaştırılırlar”.
Rasûlüllah bundan sonra “Kim verir ve sakınırsa ve o en güzeli de tasdik ederse…” âyetlerini okudu
