Yüce Allah’ın Şu Kavli: “Şu, âyetlerimizi inkâr eden ve: Bana elbette mal ve evlâd verilecektir, diyen adamı gördün mü?” (Âyet: 77).
4779 – Bize el-Humeydî tahdîs etti. Bize Sufyân ibn Uyeyne, el-A’meş’ten; o da Ebu’d-Duhâ’dan tahdîs etti ki, Mesrûk şöyle demiştir: Ben Habbâb ibnu’l-Erett’ten işittim, şöyle dedi: Ben el-Âs ibn Vâil’e geldim de onun yanında bulunan bir hakkımı ödemesini istiyordum. O:
— Sen Muhammed’e küfretmedikçe, sana alacağını vermem, dedi.
Ben de:
— Sen ölüp de sonra diriltilinceye kadar ben O’na küfretmem, dedim.
O:
— Ben öldükten sonra diriltilecek miyim? Dedi. Ben:
— Evet diriltileceksin, dedim. O:
— Öyleyse şübhesiz orada benim malım ve çocuğum olacaktır. Ben alacağım sana orada vereyim, dedi.
Bunun üzerine bu âyet indi: “Âyetlerimizi inkâr eden ve: Bana elbette mal ve evlâd verilecektir, diyen adamı gördün mü?”
Bu hadîsi şu beş kişi: Sufyân es-Sevrî, Şu’betu’bnu’l-Haccâc, Hafs ibnu Gıyâs, Ebû Muâviye Muhammed ibn Hazım ve Vekî’ Süleyman el-A’meş’ten rivayet etmişlerdir.
