4716 Abdullah ibn Omer (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Abdullah ibnu Ubeyy ibn Selûl vefat ettiği zaman, oğlu Abdullah ibnu Abdillah, Rasûlüllah’a geldi de babasını içinde kefenlemek için kendisine gömleğini vermesini istedi, Rasûlüllah da ona kendi gömleğini verdi. Sonra Abdullah, Resûlüllah’ın, babasının cenaze namazını kıldırmasını istedi. Rasûlüllah onun cenaze namazını kıldırmak için ayağa kalkınca Omer de ayağa kalktı ve Rasûlüllah’ın elbisesinden tuttu da:
— Yâ Rasûlallah! Rabb’in Seni onun üzerine cenaze namazı kıldırmandan nehyetmiş olduğu hâlde, Sen yine onun üzerine namaz kıldıracak mısın? dedi.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Allah beni ancak muhayyer kıldı da: Onlar için Allah’tan mağfiret iste yahut onlar için mağfiret isteme. Eğer onlar için yeftmiş defa mağfiret istesen de yine Allah onları asla mağfiret etmeyecektir buyurdu. Ben ise bu yetmiş üzerine mağfiret istemeyi artıracağım” dedi.
Omer yine:
— Muhakkak ki o bir münafıktır, dedi.
Râvî dedi ki: Sonunda Rasûlüllah onun üzerine cenaze namazını kıldırdı. Bunun akabinde Allah: “Onlardan ölen hiçbir kimseye ebedî dua etme. (Gömmek veya ziyaret için) kabrinin başında da durma. (Çünkü onlar Allah’ı ve Rasûlü’nü inkâr ile kâfir oldular, onlar fâsıklar olarak öldüler)” (Âyet: 84) kavlini indirdi
