4711 Bize Haccâc ibn Muhammed el-Missîsî tahdîs etti. İbn Cureyc şöyle dedi: İbn Ebî Muleyke şöyle dedi: Abdullah ibn Abbâs ile İbnu’z-Zubeyr arasında birşey vardı. Ben İbn Abbâs’ın yanına gittim ve:
— İbnu’z-Zubeyr’e harb etmek, bu suretle Allah’ın haram kıldığı Harem’de kıtali halâl kılmak mı istiyorsun? Dedim. İbn Abbâs:
— Böyle yapmaktan Allah’a sığınırım. Şübhesiz Allah İbn Zu-beyr ile Umeyye oğulları’nı Harem’de kıtali halâl kılanlar olarak takdir edip yazdı. Ben Allah’a yemîn ederim ki, ebedî olarak Harem’de harbi halâL kılmam, dedi.
Yine İbn Abbâs şöyle devam etti:
— İbn Zubeyr tarafından olan insanlar bana; İbn Zubeyr’e (halîfe olarak) bey’at et dediler. Ben onlara: Bu halifelik işi ibn Zubeyr’den uzak değildir. Zîrâ onun Bâbası Peygamber’in havârîsidir. -İbn Abbâs bu sözüyle ez-Zubeyr’i kasdediyordu.- Dedesine gelince, Peygamber’in mağara arkadaşıdır -Ebû Bekr’i kasdediyordu-. Annesine gelince, o da Zâtu’n-Nitakayn’dır -İbn Abbâs bununla Esma bintu Ebî Bekr’i kasdediyordu-. Teyzesine gelince, müzminlerin anasıdır -Bununla Âişe’yi kasdediyordu.- (Büyük) halasına gelince, o da Peygamber’in zevcesidir -İbn Abbâs bununla da Hadîce’yi kasdediyordu-. Peygamber’in halası ise onun ninesidir. -İbn Abbâs bununla Safiyye bintu Abdilmuttalib’i kasdediyordu-. Sonra İbn Zubeyr İslâm’da afiftir, ayıplardan nezihtir, Kur’ân’ı güzel okuyucudur. (İbnu Ebî Hayseme, Târîh’inde burada şunu ziyâde etti: Ben İbn Zubeyr’i kabullendim de amca oğullarımı, Umeyye oğulları’nı terkettim.) Vallâhî eğer Umeyye oğulları bana ulaşıp iyilik ederlerse, hısımlıktan dolayı iyilik ederler; eğer onlar üzerime emîrler olurlarsa, benzerlerim olan kerîm kişiler benim emîrim olmuş olurlar. İbn Zubeyr benim üzerime Tuveytler’i, Usâmeler’i ve Humeydler’i tercîh etti -İbn Abbâs bu sözleriyle Esed oğulları’nın bir kolu olan Tuveyt oğulları’ndan, Usâme oğullarından ve Humeyd oğulları’ndan birtakım batınları, soyları kasdediyor-. Şübhesiz İbnu Ebi’l-Âs meydana çıktı, şeref ve fazilette ileriye yürümektedir -İbn Abbâs bu sözüyle Abdulmelik ibn Mervân ibnu’l-Hakem ibn Ebi’l-Âs’ı kasdediyor-. O kişi ise muhakkak kuyruğunu büktü -İbn Abbâs bu sözüyle İbn Zubeyr’i kasdedip, onun büyük işlerden gerilediğini ifâde ediyor-
