“Yoksa siz, sizden evvel geçenlerin hâli başınıza gelmeden cennete girivereceğinizi mi sandınız? Onlara öyle yoksulluklar ve sıkıntılar gelip çattı ve (çeşitli belâlarla) sarsıldılar kî, hattâ peygamberleri beraberindeki mü’minlerle birlikte: Allah’ın yardımı ne zaman?’ diyordu. Gözünüzü açın, Allah’ın yardımı muhakkak yakındır” (Âyet: 214) Bâbı
4566 İbn Cureyc şöyle demiştir: Ben İbn Ebî Muleyke’den işittim, şöyle diyordu: İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle dedi: “Hattâ o rasûller kavimlerinin îmânından ümîdlerini kesip de onların va’d edildikleri ilâhî yardım hususunda muhakkak yalana çıkarıldıklarını zannettikleri sırada… ” (Yûsuf: 110).
ibn Ebî Muleyke dedi ki: İbn Abbâs bu Yûsuf: 110. âyetinden anladığı “yardımın gecikmesi ve yavaş gelmesi” ma’nâsım el-Bakara: 214. âyetinden de anladı da: “Hattâ o rasül, maiyetindeki mü’minlerle birlikte; ‘Allah’ın yardımı ne zaman?’ diyordu. Gözünüzü açın! Allah’ın yardımı muhakkak yakındır” (el-Bakara: 214) âyetini okudu.
