4129- Ebû’l-Velîd de Şu’be’den söyledi ki, İbnu’l-Munkedir şöyle demiştir: Ben Câbir’den işittim, şöyle dedi: Babam Uhud’da şehîd edildiği zaman ben ağlamağa ve elbiseyi onun yüzünden açmaya başladım. Peygamberin sahâbîleri de beni ağlamaktan men’ ediyorlardı. Halbuki Peygamber men’ etmedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Ona ağlama -yahut: Ona ne ağlıyorsun-! O şehîd kaldırılıncaya kadar melekler kanatlarıyle onu gölgelendirmekte devam ettiler” buyurdu.
