3912 Omer ibnu Muhammed tahdîs edip şöyle demiştir: Bana dedem Zeyd ibnu Abdillah ibn Omer, babası Abdullah ibn Omer’den haber verdi. O şöyle demiştir: Omer ibnu’l-Hattâb müslümân olduğu zaman evde Kureyş’ten korkar halde bulunurken, birdenbire onun yanına Ebû Amr Âs ibnu Vâil es-Sehmî çıkageldi. Üzerinde çizgili bir takım elbise ve ipekle dikili bir gömlek vardı. Bu Âs, Sehm oğulları’ndandı, onlar bizim câhiliyet devrinde yeminli dostlarımizdılar. Âs, Omer’e:
— Hâlin nedir? diye sordu. Omer:
— Senin kavmin olan Sehm oğulları, ben İslâm’a girdiğim için beni öldüreceklerini söylediler, dedi.
Âs ibnu Vâil de Omer’e:
— Onlar için seni öldürmeye hiç yol yoktur, dedi. Omer:
— Âs bu sözü söyledikten sonra korkum gidip emniyette oldum, demiştir.
Akabinde Âs çıktı ve Mekke vadisinde sel gibi akan insanlara kavuştu. Âs, onlara:
— Nereye gitmek istiyorsunuz? diye sordu. Onlar:
— Şu babalarının dîninden sapan Hattâb oğlu’na gitmek istiyoruz, dediler.
Âs onlara:
— Sizin için ona ulaşmaya hiç yol yoktur, dedi. Onun bu sözü üzerine o kalabalık geriye döndüler.
