"Enter"a basıp içeriğe geçin

Buhari 3767

3767 Abdullah ibnu’z-Zubeyr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ahzâb günü ben, Ebû Seleme’nin oğlu Omer ile beraber (çocuk olduğumuzdan) kadınların yanında bırakıldım. Bir de baktım ki, babam ez-Zubeyr, atının üstünde iki yahut üç kerre Kurayza oğulları’na gidip geliyor. Ben evimize dönüp geldiğimde babama:

— Ey babacığım! Ben seni Kurayza oğulları yurduna gidip gelirken gördüm, dedim.

Babam:

— Ey oğulcuğum! Sen beni öyle gördün mü? dedi.

Ben de:

— Evet, dedim. Babam (bu hareketinin sebebini bildirmek için) dedi ki:

— Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Kurayza oğulları’na kim gider de onların haberlerini bana getirir?” dedi. Ben de (icabet edip) gittim. Gelince Rasûlüllah bana babasıyle anasını bir arada zikrederek: “Zubeyr! Babam anam sana feda olsun!” buyurdu.