3641 ez-Zuhrî şöyle demiştir: Bana Urvetu’bnu’z-Zubeyr tahdîs etti; ona da Ebû Seleme’nin kızı Zeyneb; ona da Ebû Sufyân’ın kızı Ümmü Habîbe; ona da Zeyneb bintu Cahş (radıyallahü anh) tahdîs etmiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir kerre telâşla Zeyneb’in yanına girerek:
— “Lâ ilahe ille’llâh, vukû’u yaklaşan bir şerrden, büyük bir fitneden dolayı vay Arab’ın hâline! Bu gün Ye’cûc ve Me’cûc seddinden şunun gibi bir delik açıldı!” buyurdu da başparmağı ile onu ta’kîb eden (şehâdet) parmağını halkaladı.
Cahş kızı Zeyneb dedi ki: Ben:
— Yâ Rasûlallah! İçimizde bu kadar sâlih (iyi) kimseler varken, biz helak olur muyuz? diye sordum.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Evet! Fâsıklık, fâcirlik, fuhş ve ma’siyet çoğaldığı zaman (helak olursunuz)”diye cevâb verdi .
