3626…….. Ben babam Eymen el-Habeşî’den işittim; o da Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)’tan (şöyle demiştir): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) cuma günü bir ağaca yahut bir hurma kütüğüne dikelir (öyle hutbe yapar)di. Ensâr’dan bir kadın yahut bir adam:
— Yâ Rasûlallah, Sana bir minber yapayım mı? dedi. Rasûlüllah:
— “İsterseniz yapın” buyurdu.
Ona bir minber yaptılar. Cumua günü olunca Peygamber minbere çıkarıldı. Bu sırada ağaç parçası çocuk gibi feryâd etti. Sonra
Rasûlüllah inip onu kucakladı. O sırada kütük, susturulan çocuk gibi hafîf hafîf inliyordu. Rasûlüllah:
— “O, yanında edildiğini işittiği zikrullah için ağlıyordu” buyurdu .
