3396 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir gün et yemeği getirildi. Peygamber şöyle buyurdu; “Şübhesiz Allah kıyâmet gününde evvelkilerin ve sonrakilerin hepsini düz ve geniş bir sahada toplayacaktır. Öyle düz ve geniş saha ki, orada çağırıcı seslenince sesini herkese duyurabilecek ve bakan kişinin gözü mahşer halkını bir bakışta görebilecek. Bir de güneş (bütün sıcaklığı ile) insanlara yaklaşacak…”
Şefaat hadîsini şuraya kadar zikretti: “İnsanlarİbrahim’e varırlar ve:
— Ey İbrahim, sen yeryüzündeki insanlardan Allah’ın Peygamberi ve Allah’ın dostu bir zâtsın. Rabb’ine hakkımızda şefaat etsen, derler.
O da:
— Ben şefaat makaamında değilim, der de (dünyâda söylemiş olduğu) yalanlarını zikreder:
— Vay nefsim, nefsim! Sizler Musa’ya gidiniz! der…”.
Bu hadîsi Peygamber’den rivayet etmekte Ebû Hureyre’ye Enes ibn Mâlik mutâbaat etmiştir.
