3364 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah’ın Medine’ye gelmesi haberi Abdullah ibn Selâm’a ulaştı. Abdullah hemen Rasûlüllah’a geldi ve:
— Ben sana üç şey soracağım ki, bunların cevâblannı peygamberden başkası bilmez, dedi:
a. Kıyâmet alâmetlerinin ilki nedir?
b. Cennet ahâlîsinin cennette yiyecekleri ilk yemek nedir?
c. Çocuk hangi şeyden dolayı babasına benzer ve hangi sebeble anasının soyuna çeker? diye sordu.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Bu mes’eleleri biraz önce Cibril bana haber vermişti” buyurdu.
Enes dedi ki: Bunun üzerine Abdullah:
— Bu Cibrîl, melekler arasında Yahûdî düşmanıdır, dedi.
Rasûlüllah, soruların cevâblarına başlayarak?
” a. Kıyâmet alâmetlerinin birincisi bir ateştir ki, o insanları doğu tarafından batı tarafına sürecektir,
b. Cennet ahâlîsinin yiyeceği ilk yemek balık ciğerinin (sarkmış olan) fazlasıdır,
c. Çocuğun (baba ve ana soylarına) benzemesine gelince, erkek, kadına cinsî münâsebette bulunduğu sırada erkeğin suyu kadınınkinin önüne geçerse çocuk babaya benzer. Kadının suyu erkeğinkinin önüne geçerse, çocuk anaya benzer” buyurdu.
Bu cevâblar üzerine Abdullah ibn Selâm:
— Ben şehâdet ediyorum ki, Sen muhakkak Allah’ın Rasûlü’sün, dedi.
Bundan sonra İbnu Selâm (devamla):
— Yâ Rasûlallah! Yahudiler insanı hayrete bırakacak surette yalan söyleyen, asılsız isnâd ve iftiralarda bulunan haksız bir millettir. Eğer Sen beni onlardan sormazdan önce benim müslümân olduğumu duyup öğrenirlerse, muhakkak onlar Senin yanında bana (akla gelmedik) iftiralarda bulunurlar (Onun için evvelâ Sen beni onlardan sor), dedi.
Bunun akabinde Rasûlüllah’ın huzuruna bir Yahûdî zümresi geldi. Abdullah da evde bir yere girip çekiliverdi. Şimdi Rasûlüllah, Yahûdîler’e:
— “Abdullah ibn Selâm sizin içinizde hangi derecededir, nasıl adamdır?” diye sordu.
Yahudiler:
— O bizim en âlimimizdir ve en âlimimizin oğludur. Ve yine Abdullah bizim en hayırlımızdır ve en hayırlı bir sîmâmızın oğludur! dediler.
Bunun üzerine Rasûlüllah:
— “Abdullah müslümân olduysa ne dersiniz (Siz de müslümân olur musunuz)?” diye sordu.
Yahudiler:
— Böyle şeyden Allah onu korusun! diye karşıladılar. Bunun üzerine Abdullah, Yahûdîler’e karşı çıktı ve:
— Eşhedu enlâ ilahe ille’llah ve eşhedü enne Muhammeden Rasûlüllah ( = Şübhesiz bilirim bildiririm Allah’dan başka yoktur tapacak, yine bilirim bildiririm Allah’ın elçisidir Muhammed), dedi.
Bu defa da Yahûdîler:
— O bizim şerrlimizdir, şerlimizin oğludur! demeye başladılar ve İbn Selâm (ın nâmûsu, nesebi ve şerefi) hakkında türlü iftiralarda bulundular.
