Bâzıları da “Ölmek üzere bey’at” demiştir. Her iki şey üzerine bey’atın delili Yüce Allah’ın şu sözüdür:
(And olsun ki, Allah mü’minlerden Seninle o ağacın altında bey’at ederlerken razı olmuştur.,.” (el-Feth: 18)
2995 İbn Omer (radıyallahü anh) şöyle dedi: Bizler Hudeybiye’den döndüğümüzün ertesi yılından beri altında bey’at ettiğimiz o (târihî ve mübarek) ağacı (unuttuk da onu) ta’yîn üzerinde bizden iki kişi (nin re’yi) bir arada toplanamadı. Bu (ağacın bilinmemesi) da Allah tarafından gelen büyük bir rahmet oldu.
Cuveyriye dedi ki: Ben Nâfi’e:
— Rasûlüllah hangi şart üzerine sahâbîleri ile bey’atlaşma yaptı; ölmek üzere mi? diye sordum.
Nâfi’:
— Hayır, ölmek üzere değil, harbde sabır ve sebat etmek üzerine sahâbîleriyle bey’atlaşma yaptı, dedi.
