2669 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Muhacirler Mekke’den Medine’ye geldikleri zaman ellerinde hiçbir şeyleri yoktu. Ensâr ise Medine’de arazî ve akar sahibi idi. Ensâr, her sene mallarının yarı mahsûlünü kendilerine vermek ve Ensâr’ın yerine bağ ve bahçe işlerini muhacirler yapmak şartıyla mallarını muhacirlere ortağa verdiler.
(Râvî) Enes’in anası, Ümmü Suleym -ki aynı zamanda Abdullah ibn Ebî Talha’nın da anasıdır- Enes’in anası Ümmü Suleym de Rasûlüllah’a birkaç hurma ağacı hediye etmişti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de hurma ağaçlarını (mahsûllerinden faydalanmak üzere) Usâme ibn Zeyd’in anası olan cariyesi Ümmü Eymen Bereke’ye vermişti.
İbn Şihâb dedi ki: Enes ibn Mâlik bana şöyle haber verdi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber ahâlisi ile muharebeden ayrılıp da Medîne’ye döndüğü zaman, muhacirler, meyvelerinden istifâde ettikleri Ensâr’ın ariyet verdikleri menîhalarım ensâr’a geri verdiler. Peygamber de Enes’in anasına, onun vaktiyle verdiği hurma ağaçlarını geri verdi. Rasûlüllah, Ümmü Eymen’e de o ariyet hurma ağaçları yerine kendi bustânından bir kısmını verdi.
Ve Ahmed ibnu Şebîb dedi ki: Bize Bâbam Şebîb, Yûnus’tan bu hadîsi sened ve metin olarak aynen haber verdi. Yalnız “Onların yerine malının hâlisinden” verdi, dedi.
