Ve bu bâbda ibn Omer’in Peygamber’den hadîsi vardır.
2600 Bize el-Leys, İbn Şihâb’dan; o da Urve’den tahdîs etti. Urve’ye de Âişe şöyle haber vermiştir: Berîre kitabet bedeli hakkında yardım istemek için Âişe’ye gelmişti. Berîre kitabet bedelinden (o güne kadar) birşey ödememişti. Âişe, Berîre’ye:
— Sen efendilerine dön, eğer velân bana âid olmak üzere senin adına kitabet bedelini (bir defada) ödememi arzu ederlerse, öyle yapayım, dedi.
Berîre bu teklîfi efendilerine bildirdi. Fakat onlar kabul etmediler ve:
— Âişe kitabet bedelini senin adına hasbî olarak (yani sevabını gözeterek) vermek isterse, velân bize âid olmak üzere versin! dediler.
Berîre bunu Rasûlüllah’a arzetti..Bunun üzerine Rasûlüllah, Âişe’ye
— “Sen Berîre’yi satın al, sonra hürriyete kavuştur. Velâ da muhakkak surette hürriyete kavuşturan kimseye âiddir” buyurdu.
Râvî dedi ki: Sonra Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ayağa kalkıp şu hitabeyi yaptı:
— “Bir takım insanlara ne oluyor ki, onlar Allah’ın Kitabı’nda olmayan bir takım şartları şart kılıyorlar! Kim Allah’ın Kitâbı’nda (hükmünde) bulunmayan bir şartı şart kılarsa, eğer o kimse bunu yüz kerre şart kılsa da onun hükmü yoktur. Allah’ın şartı daha hakk ve daha sağlamdır”.
